Σήμερα ο καιρός έχει τρελαθεί! Κοντεύουμε στο τέλος του Απρίλη, πλησιάζει το Πάσχα και ο καιρός δεν λέει να το καταλάβει! Για την ακρίβεια βρέχει τρελά, και όχι μόνο, τα μπουμπουνητά και οι αστραπές καλά κρατούν. Βαριά τα σκούρα σύννεφα και ο ουρανός, ουρανός από εκείνους που λες πως δεν θα ανοίξουν ούτε σε μία εβδομάδα! 

Για να σας πω την αλήθεια, παρόλο που κοιτάζω τον καιρό απορώντας ανήσυχη, έχω και μία χαρά αλλά και μία δικαιολογία για αυτή τη χαρά. ΄Εχω αποφασίσει πως τη σημερινή μέρα θέλω να την περάσω μέσα στην κουζίνα μου, δίπλα στο αγαπημένο μου παράθυρο, εκεί που έχω πια μόνιμα στημένο το σκηνικό μου, τα backdrops μου!! Στήνω και τα σημερινά μου props και είμαι έτοιμη!

Καλά, θα μου πείτε, θα κλειστείς όλη την ημέρα στην κουζίνα? Έχω όμως σημαντική δουλειά να κάνω. Σήμερα θα δοκιμάσω να παίξω με τα διαφορετικά αλεύρια που έχω αγοράσει, για να πετύχω κάτι λίγο δυσκολούτσικο! Θέλω να κάνω τα αγαπημένα μου, διαχρονικά, χριστουγεννιάτικα-πασχαλινά κουλουράκια gluten-free! Ναι, καλά ακούσατε, gluten-free. Η συνταγή μου είναι πολύ παλιά και έχω κάνει τόνους από αυτήν ανά τα χρόνια.

Ήδη εδώ και καιρό νιώθω πως τη συνταγή αυτή την έχω κάπως "χαλάσει". Θέλοντας κάθε φορά να την κάνω ακόμα πιο υγιεινή, χρησιμοποιώντας όλο και πιο φιλικά αλεύρια και υλικά, καταλαβαίνω πως τα κουλουράκια μου δεν έχουν πια την ίδια ποθητή εμφάνιση και ομορφιά. Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο και με τη γεύση τους.

Σήμερα είμαι αποφασισμένη να το φτάσω στα άκρα. Όλα τα αλεύρια που έχω διαλέξει είναι gluten-free (ή σχεδόν, καθώς και τα ζέας έχουν μία πολύ μικρή πιθανότητα να περιέχουν γλουτένη μέχρι 5%, και καλό είναι να το αναφέρουμε αυτό για εκείνους που έχουν πραγματικό πρόβλημα δυσανεξίας στη γλουτένη). Πήρα λοιπόν αλεύρι από κινόα, φαγόπυρο, Ντίνκελ και αμυγδάλευρο. Όσο για το λιπαρό στοιχείο, σήμερα επιλέγω μία μίξη από βιολογικό ηλιέλαιο και ταχίνι. Όλα τα υπόλοιπα παραμένουν ίδια. Α, και κάτι ακόμα. Φυσικά δεν θα βάλω baking powder, αλλά στη θέση του θα προσθέσω στη ζύμη μου ένα κουταλάκι σόδα.

Είμαι στον αγαπημένο μου χώρο, στην κουζίνα μου, κι έχω στήσει τα σκηνικά μου στο αγαπημένο μου παράθυρο. Έξω βρέχει και βροντά, και έχω το πιο τέλειο φως. Ζυμώνω, παντού αλεύρια! Ένας χαμός! Δεν έχω και την μεγαλύτερη κουζίνα του κόσμου! Το μόνο που έχω να πω είναι πως νιώθω απέραντη ευτυχία και ελπίζω πραγματικά να βγει κάτι καλό από όλον αυτό τον χαμό, γιατί μιλάμε για big mess!

Έχω μεγάλη αγωνία για τη ζύμη που φτιάχνω. Πόσο εύπλαστη θα είναι, πόσο λεία? Και φυσικά πόσο picturable θα είναι τα κουλουράκια μου. Ας μην ξεχνάμε πως πριν τα φάμε, εδώ πάντα φωτογραφίζουμε και πρέπει να είναι όμορφα!!

Και το αποτέλεσμα για πρώτη φορά είναι εκπληκτικό! Η ζύμη μου συμπεριφέρεται άψογα, και τα πολυαγαπημένα μου πλεξουδάκια φαίνονται υπέροχα! Προς μεγάλη μου έκπληξη, ίσως πιο καλά από κάθε άλλη φορά! Πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί! Πάντα προτιμώ τα άγλυκα γλυκά. Έτσι είναι και τα κουλουράκια μου, ακριβώς όπως τα θέλω! Ίσως να μου βγαίνει κάτι παραπάνω σε αμύγδαλο, λόγω αμυγδάλευρου αλλά και του ξηρού καρπού που βάζω μπόλικο. Σύντομα θα το διορθώσω. Προς το παρόν έχει γίνει η πρώτη δόση από τις αγαπημένες μας πασχαλινές πλεξούδες. Και θα ακολουθήσουν κι άλλες!

Και αν η πλεξούδα σαν σχήμα σας φαίνεται κάπως ξεπερασμένη, έχω να πω πως με συγκινεί ιδιαίτερα τελευταία και πως πρόκειται για το πιο όμορφο αλλά και κρατσανιστό σχήμα ever! Έχουν κατά καιρούς παρελάσει διάφορα σχήματα και σχέδια ανάλογα με την εποχή, θυμάμαι κάτι υπέροχα σχήματα από παχουλά αυγουλάκια που έγραφαν "Happy Easter", λαγούς με τεράστια αυτιά...κοτούλες... Και είχαν πολύ πλάκα αυτά για τα παιδάκια.. Βέβαια πάντα το Πάσχα έπαιζε και η πλεξούδα. Σήμερα πάντως αυτή πρωταγωνιστεί. Aφήστε που μου θυμίζει τα δικά μου παιδικά χρόνια, φέρνει μνήμες, χρώματα και αρώματα! Καλό Πάσχα!