Λίγο βούτυρο παρακαλώ! Ναι, καλά ακούσατε, έχω ανάγκη από αυτή τη βουτυρένια, πλούσια, γεμάτη γεύση! Σε στιγμές σαν και αυτή νιώθω πως θέλω γεύση, νοστιμιά, κάτι που θα ομορφύνει, θα δώσει νόημα και θα κάνει πιο υποφερτή την καινούργια μου κορωνοϊο-πραγματικότητα.

Η τροφή έχει να κάνει με το συναίσθημα και αυτό το καταλαβαίνουμε πολύ καλύτερα τώρα με την καραντίνα. Είναι μια περίοδος παράξενη, διαφορετική, περίεργη. Η ζωή και η καθημερινότητά μας εξαρτώνται από πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, να υποτάξουμε οι ίδιοι. Δεν έχουμε μάθει να χάνουμε τον έλεγχο και αυτό μας αφήνει με συναισθήματα φόβου, αγωνίας και ανασφάλειας. Γι' αυτό αναζητούμε λίγη ασφάλεια και λίγη θαλπωρή στη γεύση, σε κάτι αγαπημένο! Κάτι comfort!

Στην προσπάθειά μας να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο υγιεινή διατροφή σταδιακά αποκλείσαμε τροφές από το διαιτολόγιό μας αλλά και προσθέσαμε καινούργιες. Και ναι, το έχω κάνει και το κάνω κι εγώ. Στον βωμό του clean, lean, diet και detox θυσιάσαμε κάποιες αγαπημένες γεύσεις.

Για χρόνια νομίζω πως κρατούσα μια ενοχική στάση απέναντι σε διάφορες τροφές και προσπαθούσα να μας προστατέψω από το περιττό λίπος, την υπερβολική ζάχαρη, το πολύ αλάτι, τα τηγανητά φαγητά, το junk food... Ευτυχώς πάντα σε κάποια λογικά πλαίσια αλλά ναι, απέφευγα σκόπιμα κάποιες τροφές. Μόνο όταν σταμάτησα να τις βλέπω σαν εχθρούς και άρχισα να τις επιτρέπω μια στο τόσο, μόνο τότε σταμάτησα να νιώθω και εξαρτημένη από αυτές. Κάτι απόλυτα απαγορευμένο αποτελεί μια κρυφή βόμβα και κίνδυνο.

Χρειάστηκαν χρόνια απενοχοποίησης και επανένταξης κάποιων τροφών που τελικά δεν ήταν και τόσο "λάθος". Άρχισα να αγαπώ το κανονικό τυρί και το κανονικό γιαούρτι αλλά σε μικρότερες ποσότητες και έβαλα στην άκρη όλα τα προϊόντα "με λιγότερα λιπαρά". Ποτέ δεν συμπάθησα τις υπερβολές, εξάλλου έτσι γεννήθηκε και το Not Guilty Food όπου καμία τροφή δεν είναι ένοχη και δεν μας κάνει κακό αρκεί να τη χρησιμοποιούμε με τον σωστό τρόπο και με την κατάλληλη συχνότητα.

Και ποιες είναι αυτές οι αγαπημένες, οι "απαγορευμένες" γεύσεις λοιπόν? Διαφορετικές για τον καθένα μας. Συναισθήματα πληρότητας, ευχαρίστησης και χαλάρωσης στους περισσότερους δίνουν η σοκολάτα, τα γλυκά, τα πατατάκια, 2 ποτήρια κρασί, τα αρτοσκευάσματα, κριτσινάκια με τυρί, κάτι λιπαρό, κάτι αλμυρό... Γι' αυτό τις λένε και τροφές της ευτυχίας! Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ακούσει κανέναν να χαλαρώνει μετά από μια κουραστική μέρα με μπάρες δημητριακών και ρυζογκοφρέτες με λιναρόσπορο!

Ας διώξουμε για λίγο την καταπίεση, υπάρχει ήδη αρκετή εκεί έξω, ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη το detox και τη διατροφή και ας μας επιτρέψουμε να απολαύσουμε μερικές "απαγορευμένες" μπουκίτσες κάποιες φορές. Ας προσθέσουμε ο καθένας αυτό το "κάτι" στη διατροφή μας που θα του δώσει χαρά και ικανοποίηση, που θα τον κάνει να νιώθει καλά, χωρίς ενοχές! Ακόμη και αν βρεθούμε με επιπλέον 1 ή 2 κιλά, δεν θα έρθει και το τέλος του κόσμου!

Άρχισα αυτόν τον καιρό, σχεδόν χωρίς να το καταλάβω, να αναζητώ γευστικά και να χρησιμοποιώ κάποιες τέτοιες μικρές "αμαρτίες". Χωρίς επίσης να το καταλάβω επέστρεψα από το σούπερ μάρκετ με τριών ειδών βούτυρα. Βούτυρο, υλικό που λατρεύω και του αντιστέκομαι εδώ και χρόνια, ακόμη και αν γνωρίζω τις πολύτιμες θρεπτικές του ιδιότητες. Πάντα προσπαθούσα να το αντικαταστήσω με κάτι λιγότερο παχυντικό, πιο ελαφρύ. Τίποτα φυσικά δεν μπορούσε να αντικαταστήσει με επιτυχία τη γεύση του!

Σήμερα κάνω την απόλυτη "αμαρτία"! Τις πιο βουτυρένιες πατάτες ever! Και βούτυρο και πατάτες! Ίσως ο πιο τέλειος συνδυασμός που έχει υπάρξει ποτέ. Τραγανά, κριτσανιστά, γευστικά πυργάκια πατάτας με βούτυρο και θυμάρι. Τελειότητα. Γευστικά αλλά και εμφανισιακά. Ξαναθυμήθηκα πόσο πλούσια, βελούδινη και γεμάτη είναι η βουτυρένια γεύση και πόσο πιο πλήρες είναι το αποτέλεσμα. Φυσικά ένιωσα το πόσο σημαντικό είναι να μας χαϊδέψουμε, να μας καλομάθουμε και να μας χαρίσουμε γεύσεις χαράς και ικανοποίησης κάποιες φορές!