Όταν σε ένα ταξίδι πριν από πολλά χρόνια, παιδί σχεδόν, δοκίμασα για πρώτη φορά κόλιανδρο, είπα όχι. Ήταν μια γεύση που δεν μπορούσα να τη χαρακτηρίσω, να τη συγκρίνω με καμία άλλη, μου φάνηκε εντελώς ξένη. Δεν μπορούσα επίσης να διακρίνω τι ήταν αυτό ακριβώς που με ενοχλούσε. Πάντως, ήταν ένα ηχηρό όχι.

Για χρόνια κρατήσαμε τις αποστάσεις μας με το συγκεκριμένο αρωματικό. Απέφευγα συστηματικά ό,τι είχε να κάνει με τον κόλιανδρο. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο αφού η χρήση του δεν ήταν και τόσο διαδεδομένη, ειδικά στην Ελλάδα, και τον έβρισκες σε σχετικά λίγα πιάτα.

Από τη στιγμή που λες όχι σε κάτι και αρχίζεις να το αποφεύγεις, κάπως αρχίζεις να το παρατηρείς και να αναρωτιέσαι "εμείς γιατί δεν τα πάμε καλά"? Γιατί αυτό δεν το θέλω στη ζωή μου, τι συμβαίνει? Σου δημιουργείται μια απορία και αρχίζεις να παρακολουθείς το γεγονός, το έχετε παρατηρήσει?

Και ξαφνικά μια μέρα, και αυτό πολύ παλιά, out of the blue, δοκιμάζω ένα πιάτο που με ξετρελαίνει, και λέω πόσο καταπλητικό! Διαβάζω τα υλικά της συνταγής και έχει μέσα κόλιανδρο! Και κάπως έτσι αναθεώρησα όλα όσα είχα σκεφτεί για αυτό το κατά τα άλλα συμπαθέστατο αρωματικό που εσφαλμένα είχε καταχωρηθεί στο μυαλό μου ως εχθρός. Για την ιστορία, η συνταγή που δοκίμασα και μου άρεσε ήταν φυσικά το guacamole!

Από τότε ο κόλιανδρος άρχισε να μπαίνει σίγα σιγά στη ζωή μου και στα πιάτα μας. Σταδιακά. Και άρχισε να πηγαίνει καλά αυτή η συνύπαρξη. Άρχισα να συνηθίζω την "περίεργη" γεύση του και να του δίνω όλο και περισσότερο χώρο στις συνταγές μου.

Στην πορεία έμαθα πως υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι για να συμπεριλάβει κανείς τον κόλιανδρο στη διατροφή του. Εκτός από πολλά και σημαντικά θρεπτικά στοιχεία που έχει, έμαθα πως είναι από τα λίγα βότανα με την ιδιότητα να αποβάλλουν τα βαρέα μέταλλα από τον ανθρώπινο οργανισμό, ειδικά τον υδράργυρο και τον μόλυβδο. Ανέβηκε στα μάτια μου σαφέστατα! Και επίσης κάτι τρελό! Υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει πως μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων δεν μπορεί να αντέξει τη γεύση του κόλιανδρου! Και όχι λόγω περιέργειας, αφού σύμφωνα με τις μελέτες πρόκειται για γενετικό θέμα. Εγώ πάντως φαίνεται πως το ξεπέρασα!

Η σημερινή συνταγή ήρθε για να μείνει! Ήταν η πρώτη που είχε τόσο μεγάλη ποσότητα κόλιανδρου, όπως είναι φυσικό, αφού στην ουσία πρόκειται για pesto. Τη δοκίμασα, ενθουσιάστηκα και ο κόλιαδρος πια μπήκε για τα καλά στη ζωή μου!

Έκτοτε είναι μία από τις πολύ αγαπημένες μας συνταγές. Κόλιανδρος, ψητές γαρίδες, σκορδάκι, lime... Αλήθεια σας λέω πως ο συνδυασμός είναι απίστευτος! Και όσο περνάει ο καιρός και γίνομαι όλο και περισσότερο φίλη με το συγκεκριμένο βότανο, έχω να πω πως όταν χρησιμοποιείται σωστά, αναδεικνύει απίστευτα, δροσίζει και δίνει ζωή στα πιάτα!