Μπορείτε να μου πείτε γιατί ο καιρός χαλάει ενώ εγώ μόλις έχω κάνει τις ντουλάπες μου καλοκαιρινές, έχω φυλάξει ό,τι ζεστό υπάρχει και μόλις έχω εμφανίσει όλα μου τα μαγιό? Είμαστε στο βουνό και έχει 6C !! Πώς να το διαχειριστώ εγώ αυτό?

Φυσικά μαγειρεύοντας, και μάλιστα κάτι βουνίσιο, χορταστικό. Σημερινό θέμα? Η πατάτα. Πόσο ευτυχισμένο μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο μία πατάτα! Εμένα πολύ! Και δεν εννοώ μόνο μία, συγκεκριμένη, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Σκεφτείτε το. Είναι ένα λαχανικό που αγαπάμε συνήθως από παιδιά, κάτι που συμβαίνει σπάνια με λαχανικό και παιδιά, και συνεχίζουμε να το αγαπάμε για πάντα. Νομίζω αυτό θα πει παντοτινή αγάπη!

Σπάνια επίσης ένα λαχανικό έχει τη μορφή του υγιεινού, του σπιτικού, του μαμαδίστικου αλλά και του εύκολου, του street food, του επιβαρυμένου με ένοχες θερμίδες, του junk food!! Nαι, κάπως έτσι είναι η πατάτα. Ένα από τα πιο λατρεμένα λαχανικά στον κόσμο!

Η δική μου σχέση με την πατάτα, ίσως και επειδή δεν είμαι ιδιαίτερα των γλυκών, είναι μία σχέση σοβαρή. Ίσως να είναι αυτή το γλυκό μου. Μου θυμίζει πολύ ζεστές στιγμές, πολύ μαμαδίστικο, πολύ κυριακάτικο φαγητό που πάντα συνοδεύεται από πατάτες. Θυμάμαι να καταφθάνει στο τραπέζι πιατέλα γεμάτη από ροδαλές, τραγανές πατάτες και εμείς τα παιδιά να απλώνουμε τα χέρια για να προλάβουμε να πάρουμε τις πιο πολλές! Παρόλο που η ίδια δεν μυρίζει, εμένα μου φέρνει ένα άρωμα μιας comfort, homy, πολύ οικείας κατάστασης.. Πολύ πολύ αγαπημένης!

Όσο μεγαλώνω βέβαια, και όχι μόνο εγώ, αρχίζει και γίνεται λίγο πιο ενοχική αυτή η σχέση. Είναι αυτή η φάση που αρχίζεις να μετράς και κάπου στο βάθος γεννιέται μια ανησυχία για το πόσες θερμίδες τελικά έχει, πόσο συχνά θα έπρεπε να την τρως. Γίνεται και λίγο απαγορευμένη, και όσο πιο απαγορευμένο είναι κάτι τόσο πιο ποθητό είναι. Γίνεται λίγο πιο επιλεκτικός ο τρόπος που μαγειρεύεται. Οι αυθόρμητες στιγμές χαράς πάνω από μία πιατέλα με τηγανητές πατάτες φαίνεται πως ανήκουν στο παρελθόν και θεωρούνται πλέον πολυτέλεια για πολύ εκλεκτές και σπάνιες στιγμές. Ευτυχώς που υπάρχει πάντα κρυμμένο σε κάποιο ντουλάπι εκείνο το σακουλάκι με τα chips, για κάποιες δύσκολες στιγμές!

Σήμερα, με το κρύο που έκανε πάλι την εμφάνισή του, ήρθαμε στο βουνό. Καθώς δεν περιμέναμε τέτοιες θερμοκρασίες, λείπουν σημαντικά πουλόβερ και ζακετούλες. Χρειαζόμαστε φωτιά, τροφή, σοβαρή τροφή! Δεδομένων των συνθηκών, έχω κάθε δικαιολογία να μαγειρέψω πατάτες!

Η συνταγή που κάνω σήμερα είναι πολύ βουνίσια και αγαπημένη. Το απόλυτο comfort food! Tζάκι και φαγητό στη θράκα! Όχι, δεν έχει τη μορφή της ένοχης πατάτας αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερο νόστιμη. 

Οι πατάτες στη θράκα δεν είναι μόνο φαγητό αλλά και διαδικασία. Να τις φτιάχνεις και να τις περιμένεις! Να τις ετοιμάζεις και να προσθέτεις υλικά... Ό,τι αρέσει στον καθένα. Να είσαι δίπλα στη φωτιά, να ανακατεύεις τη θράκα! Τα παιδιά τρελαίνονται για τέτοιου είδους μαγειρικά παιχνίδια! Αφήστε που μαθαίνουν ότι υπάρχουν και άλλες πατάτες πέρα από τις τηγανητές, εξίσου νόστιμες και λαχταριστές! Αυτή την πατάτα φτιάχνω σήμερα!