Χαζεύοντας τις φωτογραφίες από ένα ταξίδι μου πέρσι, τέτοια ακριβώς εποχή, θυμήθηκα ξαφνικά πως πέρσι τέτοιο καιρό βγήκε live το blog μου! Δεν μπορώ να το πιστέψω πως πέρασε ένας χρόνος! Έχουμε γενέθλια Not Guilty Food!

H αλήθεια είναι πως πραγματικά δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω πώς μέσα σε έναν χρόνο χώρεσαν τόσες συνταγές, άπειρες φωτογραφίες και κείμενα... Ανέτρεξα στο blog μου και για πρώτη φορά μέτρησα τα post. Δεν ήταν καθόλου λίγα, 80! Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος που μοιράζομαι μαζί σας αυτό που αγαπώ πολύ, αυτό που γίνεται στην κουζίνα μου! Το να μαγειρεύω, να φωτογραφίζω και να γράφω κείμενα, να εκθέτω για πρώτη φορά τις σκέψεις μου, αυτό που νιώθω προς τα έξω στην αρχή μου φαινόταν τρομακτικό.. Σήμερα μου φαίνεται φυσικό και επόμενο.

Σκέφτομαι τις άπειρες ώρες που έχω περάσει κλεισμένη στο αγαπημένο μου δωμάτιο, την κουζίνα μου, μαγειρεύοντας, στήνοντας και φωτογραφίζοντας δίπλα στο αγαπημένο μου μεγάλο παράθυρο. Προσπαθώντας να προλάβω τον χρόνο, να μην χάσω το πολύτιμο φως, να καταφέρω τελικά να φωτογραφίσω το πιάτο μου. Και δίπλα μου να επικρατεί πανικός! Κατσαρόλες, πιάτα, props, υφάσματα, φρούτα, λαχανικά, μαχαίρια, backdrops... Θα έπρεπε να είχα ονομάσει το blog μου mess in my kitchen, ταιριάζει απόλυτα!

Νιώθω πως ό,τι βγήκε από μένα και από την κουζίνα μου σε αυτό το χρονικό διάστημα, μου δημιούργησε ένα αίσθημα κάπως απελευθερωτικό, θεραπευτικό θα έλεγα. Ήρθε στον σωστό χρόνο, όταν ένιωθα πως το είχα ανάγκη, και όπως κάθε τι που γίνεται στο σωστό timing, βγήκε αβίαστα, φυσικά, σαν να ήταν απλά να γίνει. Νιώθω χαρούμενη που χρονίσαμε μαζί και λέω να το γιορτάσουμε! Με ένα γλυκό φυσικά, εορταστικό! Έτσι, όπως γιορτάζονται τα γενέθλια, με ένα cake υπερπαραγωγή, Birthday Cake!

Στο blog Coco e Baunilha (https://cocoebaunilha.com/) της Patricia Nascimento, το οποίο ακολουθώ και θαυμάζω για την υπέροχη δουλειά που κάνει εκεί η Patricia, βρήκα το τέλειο cake. Αpple And Walnut Cake With Cinnamon and Salted Caramel. Moυ φάνηκε τόσο τέλειο και τόσο seasonal. Σαν να φτιάχτηκε ακριβώς για αυτή την εποχή, με τα πιο όμορφα φθινοπωρινά χρώματα. Φαινόταν το τέλειο γλυκό για τα γενέθλιά μας. Και τόσο λιμπιστικό.

Την ώρα που διάλεγα τα μήλα, το μάτι μου έπεσε στις κολοκύθες. Και αυτό ήταν. Σκέφτηκα τι όμορφα που θα έγραφαν οι κολοκύθες στον φακό μου και πως θα μπορούσα να αντικαταστήσω τα μήλα με αυτές. Θα γινόταν ακόμη πιο εντυπωσιακή η τούρτα μου! Έτσι, αντί για μήλα, φτιάχνω σήμερα το cake της Patricia με κομματάκια κολοκύθας. Και τι Βέσνα θα ήμουν άλλωστε αν δεν πείραζα κάτι ακόμα. Καθώς δεν είμαστε και πολύ fan της καραμέλας, αντί αυτής, θα φτιάξω μια τέλεια ganache σοκολάτας για να στολίσω το cake μου.

Το να κάνω γλυκό για μένα αποτελεί πάντα μια υπέρβαση. Ίσως γιατί δεν είμαστε και τόσο fan των γλυκών γενικά στο σπίτι μας. Και αλήθεια πιστεύω πως υπάρχει πολύς κόσμος εκεί εξω που μπορεί να το κάνει πολύ καλύτερα. Όμως κάποια γλυκά είναι πειρασμός. Θέλεις να το προσπαθήσεις, όπως το σημερινό cake της Patricia. Aξίζει! 

Καθώς φωτογραφίζω τις κολοκύθες μου, και είναι οι πρώτες που αγόρασα για φέτος, δεν τις χορταίνω. Είναι καταπληκτικές, στρουμπουλές, με τόσο υπέροχα χρώματα! Κάτι μου λέει πως θα πούμε πολλές κολοκυθοϊστορίες στα επόμενα post. Τις λατρεύω!

Το γλυκό μου έγινε υπέροχο. Σχεδόν δεν θέλω να το χαλάσω. Το έχω βγάλει δεν ξέρω κι εγώ πόσες φωτογραφίες. Όμως το ξέρω πως δεν θα μείνει για πολύ. Δεν βλέπω την ώρα να το δοκιμάσω και να το μοιραστώ με τους αγαπημένους μου. Είναι το πρώτο γλυκό των πρώτων μας γενεθλίων. Και στα επόμενα! 

Χρόνια Πολλά Not Guilty Food!