Δύο εβδομάδες μέχρι το Πάσχα!! Αγαπώ πολύ αυτή την εποχή του χρόνου. Είναι μία περίοδος περισυλλογής, κατάνυξης, πνευματικής αναζήτησης, νηστείας, συγχώρεσης… Κάθαρσης σώματος και ψυχής. Κάθε χρόνο νομίζω πως γίνομαι λίγο καλύτερος άνθρωπος στο τέλος αυτής της «detox» εποχής. Επίσης μου αρέσει το Ελληνικό Πάσχα, αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο δεν ήθελα ποτέ να φεύγω ταξίδι κάπου αλλού αυτή την περίοδο! Λατρεύω όλη αυτή την ιεροτελεστία, με όλα της τα ήθη και τα έθιμα, μέσα στην καρδιά της άνοιξης. Νιώθω να με πηγαίνουν όλα πίσω, στα παιδικά μου χρόνια, στις αναμνήσεις γεμάτες αρώματα και γεύσεις, στις ρίζες μου!

Φυσικά η άνοιξη είναι αυτή που τα κάνει όλα πιο μαγικά!! Το ξύπνημα της φύσης, τα ανθισμένα λουλούδια, ο ήλιος, σαν να εκτοξεύουν την ενέργεια και την ζωντάνια μας στα ύψη. Πραγματική Ανάσταση παντού! Με τον πιο απρόβλεπτο καιρό να αλλάζει ρούχα πολλές φορές την μέρα, μια ντυμένος ανοιξιάτικη δροσερή βροχούλα, μια λαμπερός ήλιος, και την άλλη φορώντας σύννεφα μουντά!! Έτσι απλά για να μην ξέρεις τι μέρα θα ξημερώσει αύριο και να κουβαλάς όλη την ντουλάπα μαζί σου!!

Καθώς οι μέρες μακραίνουν και ζεσταίνουν, παίρνουμε όλο κα πιο ενισχυμένες δόσεις ενέργειας και ευφορίας!! Κάθε μέρα αφηνόμαστε όλο και περισσότερο στο μαγικό, θεραπευτικό χάδι του ήλιου. Γενικά είμαι πολύ fan της εναλλαγής των εποχών και τις αγαπώ όλες αλλά νομίζω πως τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την άνοιξη!! Είναι η χαρά της ζωής!!

Εδώ και τέσσερεις εβδομάδες νηστεύουμε. Είναι κάτι που γίνεται κάθε χρόνο, νομίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σχεδόν ευλαβικά. Ανεξάρτητα απ'τον λόγο για τον οποίο το κάνει κάποιος, είτε για θρησκευτικούς είτε για λόγους αποτοξίνωσης και μόνο είτε και για τους δύο, νομίζω πως η νηστεία είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει κάποιος για τον εαυτό του!! Η αποχή για ένα μικρό χρονικό διάστημα από τις καθημερινές, "κακές" μας συνήθειες μπορεί να κάνει θαύματα στην υγεία μας.

Όσο μεγαλώνουμε η πράξη αυτή παύει να είναι μια συνήθεια, απλά ένα έθιμο, αλλά γίνεται μια πράξη πιο συνειδητή, πιο αληθινή. Ίσως γιατι μεγαλώνοντας αναγνωρίζουμε την πραγματική αξία της νηστείας για τον ανθρώπινο οργανισμό. Θαυμάζω τη σοφία των ανθρώπων που την καθιέρωσαν, πριν από χιλιάδες χρόνια, ξέροντας από τότε τι είναι το σωστό. Εμείς μαθαίνουμε την πραγματική της αξία σήμερα. Ξεχωρίζουμε μέσα από την υπερπληθώρα των τροφών και των καθημερινών μας βλαβερών συνηθειών τα διαμάντια των διατροφικών προτάσεων και συνδυασμών της νηστείας, και είναι τόσα πολλά!!

Αυτή την εποχή μαζεύω τα πιο υπέροχα, τα πιο φρέσκα και τα πιο πράσινα λαχανικά από τον κήπο μας. Δεν θα κουραστώ να το λέω πως νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη για τα υπέροχα αυτά δώρα της φύσης. Σήμερα επιλέγω ένα φαγητό που μας αρέσει πολύ και βρίσκεται συχνά στο τραπέζι μας, χάρη στο άφθονο σπανάκι που φυτεύουμε κάθε χρόνο. Σπανακόρυζο λοιπόν!

Τελευταία έπαιξα με την αγαπημένη μου συνταγή και την πείραξα λιγάκι. Ομολογώ πως το αποτέλεσμα μου άρεσε πολύ και κάνει θραύση (κρίνοντας από τα ταπεράκια που φεύγουν από εδώ και από εκεί). Δοκίμασα λοιπόν να κάνω το κλασικό μας σπανακόρυζο προσθέτοντας εκτός από το σπανάκι και μια αντίστοιχη ποσότητα κέιλ μαζί με ντοματάκια cherry. Tο αποτέλεσμα ήταν τέλειο. Διαπίστωσα ότι το κέιλ έδωσε μια ζωντάνια, μια σπιρτάδα και ένα σώμα στο πιάτο. Το σπανάκι μόνο του έχει μια πιο flat γεύση και τείνει να μαλακώνει πολύ εύκολα. Έτσι, ο συνδυασμός των δύο λαχανικών έδεσε καταπληκτικά δίνοντας το τέλειο αποτέλεσμα. Εκτός από τη γεύση είναι και διατροφικά μια πολύ υγιεινή πρόταση μιας και τα δύο αυτά λαχανικά βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των super foods!!

To κέιλ και εγώ δεν είχαμε και την καλύτερη σχέση. Ομολογώ πως φρικάρω λιγάκι κάθε φορά που ένα νέο super food κάνει την εμφάνισή του και καταργεί όλες τις διατροφικές αξίες που ξέραμε νωρίτερα. Γινόμαστε απόλυτα θύματα της κάθε πληροφορίας χωρίς να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την πραγματική αλήθεια. Αγοράζουμε με μανία άγνωστες μέχρι χθες τροφές, απορώντας πώς ζούσαμε χωρίς αυτές μέχρι τώρα και πώς είναι δυνατόν χωρίς αυτές να παίρναμε τη σωστή δόση βιταμίνης C! Αυτό με έχει κάνει λιγάκι καχύποπτη απέναντι σε πολλές «super τροφές». Είμαι σίγουρη ότι είναι αξιόλογες αλλά εμένα αυτό μου φέρνει μια υπερβολή. Έτσι λοιπόν κράτησα μια απόσταση από το κέιλ, και έκανα λάθος. Μάλιστα έχω να πω πως για «πράσινο» λαχανικό είναι πάρα πολύ νόστιμο, τώρα για το πόσο ανώτερο είναι διατροφικά από άλλα πράσινα λαχανικά δεν ξέρω να σας απαντήσω ακριβώς, πάντως οι έρευνες το κατατάσσουν στην κορυφή των πράσινων φύλλων.

Τι καλύτερο λοιπόν για αυτή την εποχή από το υπέροχο σπανακοκεϊλόρυζο!! Ο Ποπάι νομίζω πως θα το λάτρευε!