Τις περισσότερες μέρες του καλοκαιριού τις περάσαμε στην πόλη. Λόγω υποχρεώσεων και διαφόρων κωλυμάτων, οι αποδράσεις μας το καλοκαίρι ήταν ελάχιστες. Αν και ο Σεπτέμβρης έχει ήδη μπει, εννοείται πως το καλοκαίρι συνεχίζεται και οι ζέστες καλά κρατούν, στην Ελλάδα ζούμε! Οι διακοπές όμως δύσκολα αναπληρώνονται. Γιατί οι διακοπές σημαίνουν διακόπτω τελείως μια ρουτίνα, μια κατάσταση για κάποιο χρόνο για να αποφορτιστώ, να αλλάξω εικόνες, να ξαναφορτίσω τις μπαταρίες μου! Μονολογώ εγώ τώρα..

Προσπαθώ οι μέρες μου να κυλούν δημιουργικά και να μην με πάρει από κάτω η ζέστη. Συνήθως είμαι στην κουζίνα μου ή μπροστά από τον υπολογιστή μου. Τα δε βράδια, που δροσίζει και λίγο, παίρνουμε τη συνιστώμενη ημερήσια δόση τουλάχιστον τριών επεισοδίων Casa De Papel! Έχουμε κολλήσει τρελά! Νομίζω πως περισσότερες φράσεις μέσα στην ημέρα μου έρχονται στα "ιθπανικά" παρά στα ελληνικά. Λατρεύω την ισπανική γλώσσα! Έχω ταυτιστεί με τους ληστές. Τους αγαπώ! Θα μπορούσα άνετα να συμπρωταγωνιστήσω δίπλα στην Τόκιο. Θα με φώναζαν Salonica και θα ήμουν η executive chef στο Casa. Τέλειο? Θέλω να καταγραφεί παρακαλώ πως παρά την έλλειψη διακοπών, θάλασσας και flamingo, εγώ διατηρώ το χιούμορ μου! 

Στην κουζίνα μου γίνεται ένας χαμός καθημερινά. Μαγειρεύω συνέχεια και ενώ είναι κάτι που γίνεται αυτόματα πια, χωρίς να το σκέφτομαι, κάποιες φορές νιώθω πως ακουμπάω λίγο τα limits μου, λέω φτάνει... Τότε ορκίζομαι και υπόσχομαι στον εαυτό μου πως δεν θα κάνω τίποτα για κάποιες μέρες, πως θα διατηρήσω όπως και δήποτε ένα ωράριο... Και όντως τα καταφέρνω για κάποιες ώρες.. Το κάνω, αλήθεια. 

Δεν φταίω όμως μόνο εγώ. Φταίει και το καλοκαίρι, με όλα αυτά τα υπέροχα εποχικά καλούδια που παρελαύνουν μπροστά μου,  φρέσκα φρέσκα στο μποστάνι μας, και πραγματικά δεν μπορώ να αντισταθώ. Πειρασμός. Και όχι μόνο αυτό, σκέφτομαι και πως είναι φρέσκα, σήμερα κόπηκαν, κρίμα είναι, αύριο δεν θα τα έχω. Και κρίμα το ένα, κρίμα το άλλο, κάπως έτσι η κουζίνα μου έχει πάρει φωτιά!

Αυτή την εβδομάδα ξανασκέφτηκα την καθημερινότητά μου και ξαναέδωσα όρκους.. Καθώς γύριζα σπίτι μου από το γυμναστήριο, σταμάτησα να πάρω κάτι από το παντοπωλείο μας. Περιχαρής ο μανάβης μου λέει: "Έχω σύκα, αυτά τα μικρά, μαύρα, τα αγαπημένα σας!" Τα κοιτάζω με πολύ καχύποπτο βλέμμα, γιατί έχω ορκιστεί εγώ τώρα, και είναι απλά πανέμορφα! Φυσικά έφυγα με σύκα.

Καθώς πήγαινα σπίτι, μια περίεργη αίσθηση, σχεδόν ανησυχία, με κυρίευσε. Μάλλον γιατί στο μυαλό μου, τα σύκα σηματοδοτούν ότι το καλοκαιρι πλησιάζει προς το τέλος του. Μπορεί αυτό να συμβαίνει μόνο στο δικό μου το μυαλό, αλλά συμβαίνει. Αυτόματα άρχισα να μετρώ αντίστροφα. Δεν έχω πολύ χρόνο, θέλω σίγουρα λίγο ακόμη καλοκαίρι, λίγες διακοπές.. Χρειάζομαι κι άλλη θάλασσα επειγόντως.

Mέχρι να φτάσω σπίτι, είχα ήδη σκεφτεί τι θα έκανα με τα σύκα μου. Και να με πάλι στην κουζίνα μου, να αθετώ όρκους και υποσχέσεις και να φτιάχνω μια υπέροχη bruschetta που θα συνοδεύσει το κρασάκι μας απόψε. Παρόλο που αγαπώ το σύκο, κάποιες φορές είναι πολύ γλυκό για μένα που δεν είμαι γλυκατζού. Γι'αυτό το αγαπώ ιδιαίτερα σε συνδυασμό με τα αλμυρά και με τις καλοκαιρινές σαλάτες. Σήμερα ο συνδυασμός των υλικών είναι ο αγαπημένος μου. Ψωμάκι ciabatta, μαλακό κατσικίσιο τυρί, μπόλικη ρόκα, prosciutto, φετούλες σύκου και φυσικά balsamico! Εθιστικό!

Θα μπορούσα να ζω με κάτι τέτοιες λιχουδιές. Πέραν της υπέροχης γεύσης τους, είναι και χάρμα οφθαλμών! Εντυπωσιακότατο! Από τις καλύτερες καλοκαιρινές προτάσεις για ένα easy starter, εύκολο και σίγουρα άκρως gourmet-διάρικο!