Έχω προσέξει πως κάποια προϊόντα, φρούτα και λαχανικά, είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στους  food bloggers. Mόλις έρθει η εποχή του, θα δεις ξαφνικά το συγκεκριμένο φρούτο ή λαχανικό να πρωταγωνιστεί σε ένα σωρό παραλλαγές συνταγών. Φυσικά και είναι πολύ φυσιολογικό να μαγειρεύεις προϊόντα στην εποχή τους, seasonally, αλλά γιατί κάποια ιδιαίτερα?

Πρόκειται λοιπόν για fruits&veggies με πολλή φωτογένεια! Έτσι, μπορώ να καταλάβω κάθε food blogger που δεν μπορεί να αντισταθεί στην ομορφιά κάποιων υπέροχων δώρων της φύσης αλλά θέλει και να τους προσθέσει τη δική του προσωπική πινελιά μέσα από τη μαγειρική του.

Το καταλαβαίνω απόλυτα, το παθαίνω άλλωστε όλη την ώρα όταν, αραδιάζοντας στον πάγκο της κουζίνας τα φρούτα και τα λαχανικά μου, τα βλέπω να μου κλείνουν το μάτι, πανέμορφα και λιμπιστικά, λουσμένα στο φως! Και τι άλλο θέλει ένας food blogger? Το υπέροχο υλικό που έχει επιλέξει και το φως!! Και εκείνη την ώρα σκέφτομαι πόσο πιο όμορφα θα έδειχναν αν τα τοποθετούσα σε μια ξύλινη επιφάνεια ή σε ένα άλλο πιάτο ή.. Ή.. Δεν έχει τέλος το πόσο μπορείς να παίξεις, να κόψεις, να στήσεις, να μαγειρέψεις, να φωτογραφίσεις! Μέχρι τελικής πτώσεως!

Στα πλαίσια του "must do" λοιπόν, κάθε σοβαρός food blogger που σέβεται τον εαυτό του, θα πρέπει να κάνει, ανάμεσα σε άλλα φρούτα, και μια τάρτα με νεκταρίνα ή ροδάκινα, πριν τελειώσει το καλοκαίρι! Και να το γιατί. Αυτά τα υπέροχα stone fruits -που είναι και τα αγαπημένα μου και κατσουφιάζω απίστευτα όταν πλησιάζουν προς το τέλος τους, όπως τώρα- έχουν το πιο όμορφο "ροδακινί" χρώμα (δεν βρίσκω πραγματικά άλλη ονομασία για κάτι τόσο ωραίο και ιδιαίτερο) και γράφουν υπέροχα στον φακό! Α, ναι, είναι και τρελά νόστιμα!

Για μένα τα ροδακινονεκταρίνια σημαίνουν απόλυτο καλοκαίρι και πραγματικά κανένα άλλο φρούτο δεν συγκρίνεται με αυτά! Εκτός από γευστικά, είναι και πολύ πολύ πρακτικά γιατί είναι και τελείως portable, φεύγεις από το σπίτι, βάζεις δύο στην τσάντα σου για το γραφείο, για την παραλία, οπουδήποτε!! Με μια φέτα καρπούζι πού να πας?

Βλέποντας λοιπόν πως το καλοκαίρι μου φτάνει προς το τέλος του και εγώ δεν έχω κάνει το καθήκον μου ως προς το φρούτο νεκταρίνι (τελικά το αγαπώ πιο πολύ απ'το ροδάκινο, σοβαρή ψυχανάλυση το γράψιμο), αποφάσισα σήμερα να κάνω την αγαπημένη μου τάρτα. Καθώς τα καλοκαιρινά φρούτα τελειώνουν, νιώθω πως πάντα μου παίρνει λίγο χρόνο να το αποδεχτώ, σαν να θέλω να παρατείνω για όσο μπορώ την παρουσία τους στο τραπέζι μας. Και ενώ αγαπώ τόσο τις αλλαγές των εποχών, αυτή η μετάβαση από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο μου βγάζει μια αντίσταση. Αντιστέκομαι αν και ξέρω πως σύντομα θα το ξεχάσω γιατί θα εισβάλουν στη ζωή μας τόσα άλλα υπέροχα φθινοπωρινά δώρα! Επέλεξα λοιπόν κάποια από τα τελευταία νεκταρίνια της σεζόν, που ακόμα κρατούν καλά, και να με κι εγώ με την τάρτα μου!

Καθώς φωτογράφιζα τα νεκταρίνια μου, αισθάνθηκα πως μου έλειπε κάτι πράσινο στην εικόνα αλλά και στη γεύση, για να γίνει κάπως πιο ιδιαίτερη η τάρτα μου. Εξέτασα προσεκτικά τις γλάστρες με τα μυρωδικά μου και το μάτι μου στάθηκε στη γλάστρα με τα υπέροχα, πρασινογκρί φύλλα του φασκόμηλου!! Φούντωσε απίστευτα, εξάλλου είναι η εποχή του από εδώ και πέρα! Έκοψα μερικά από τα τρυφερά φύλλα του και το άρωμά του έδωσε στην τάρτα μου μια πραγματικά μοναδική γεύση!