Τάρτα με κυδώνια

Τα Χριστούγεννα μπορεί να πέρασαν, όμως φαίνεται πως η φύση συνεχίζει να γιορτάζει.

Τα Χριστούγεννα μπορεί να πέρασαν, όμως φαίνεται πως η φύση συνεχίζει να γιορτάζει. Παρατηρώντας αυτή την περίοδο τα δέντρα, βρίσκω ακόμη κάποια σκόρπια στολίδια! Ιδιαίτερα αυτή την εποχή, κάνοντας μια βόλτα στην εξοχή μπορεί κανείς να δει πανέμορφα απογυμνωμένα πια δέντρα, άλλοτε φορτωμένα με χρυσές, κόκκινες, πορτοκαλί μπάλες. Όπως καταλάβατε μιλάω για τις κυδωνιές, ροδιές, λωτούς... Μπορεί πια να είναι λιγοστά αυτά τα υπέροχα στολίδια της φύσης, όμως είναι τόσο εντυπωσιακά που μοιάζουν σαν να δημιουργήθηκαν πρωταρχικά για να στολίσουν με την ομορφιά τους τη φύση και τις γιορτές!! Πανέμορφα, απλά και λιτά, χωρίς στρας και glitter. Απλά και πανέμορφα. Η φύση είναι σοφή, τα πολλά βρίσκονται στα λίγα!!

 

 

 

Περάσαμε το Σαββατοκύριακο στην εξοχή και μου δόθηκε ο χρόνος να παρατηρήσω τα δέντρα και τη φύση αυτή την εποχή και να μαζέψω πολλά από τα φρούτα τους. Σήμερα θα σταθώ στα κυδώνια. Έχετε δει δέντρο κυδωνιάς? Έχετε δει πόσο υπερφορτωμένα είναι συνήθως? Πολλά και τεράστια φρούτα κρέμμονται στο κάθε δέντρο και το κάνουν να λυγίζει από το βάρος τους. Τα περισσότερα τα είδα να έχουν ένα αντίβαρο για στήριγμα. Έκοψα αρκετά, όχι μόνο γιατί το λατρεύουμε αυτό το φρούτο αλλά νομίζοντας κιόλας ότι έτσι θα ελαφρύνω την κυρτή καμπούρα του καημένου του δέντρου!! 

 

 

 

Πραγματικά λατρεύω τα κυδώνια για το χρυσό χρώμα τους, για το μοναδικό άρωμά τους, την υπέροχη γλυκόξυνη και λίγο στυφή γεύση τους!! Πρωταγωνιστούν και χαρίζουν στα πιάτα μας, γλυκά και αλμυρά, ανεπανάληπτες γεύσεις και αρώματα!! Φυσικά και είναι η εποχή τους αλλά τα έχουμε συνδέσει πολύ με τα Χριστούγεννα και τα γιορτινά μας τραπέζια. Όταν μαζεύω κυδώνια θα πάρω πάντα παραπάνω από όσα χρειάζομαι για το μαγείρεμα. Στο σπίτι μας έχουν και ρόλο διακοσμητικό άλλωστε!!

 

 

Μια και μου αρέσει τόσο, μπήκα στον κόπο να μάθω λίγα πραγματάκια για αυτό το φρούτο. Και τα όσα διάβασα ήταν όντως εντυπωσιακά!! Στην αρχαιότητα μάλλον θα πρέπει να ήταν πρόγονος του μήλου και αναφέρεται σαν "χρυσό μήλο". Ίσως ήταν και αυτό που έδωσε η Εύα στον Αδάμ!! Στη μυθολογία ακόμα συνδέεται με τη θεά Αφροδίτη και για αυτό είναι γνωστό και ως φρούτο του έρωτα και της ομορφιάς! Οι ρίζες του φαίνεται πως βρίσκονται στον Καύκασο. Οι αρχαίοι Έλληνες συνέδεαν το κυδώνι με τη γονιμότητα και για αυτό προσφερόταν απλόχερα στους γάμους. Και φυσικά η λίστα με τις θρεπτικές αξίες είναι ατελείωτη! Εξαιρετικά πλούσιο σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά!! Ένα κυδώνι την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα. Κάπως έτσι δηλαδή.

 

 

 Τα δέντρα είναι πια τελείως γυμνά. Υπάρχει και αυτή η γλυκιά μουντάδα στον καιρό και στη διάθεση μια και οι μέρες μας τελειώνουν νωρίς, υπενθυμίζοντάς μας πως είμαστε πια στην καρδιά του χειμώνα. Αυτή η περίοδος είναι πολύ περίεργη, ενώ μου αρέσουν οι αλλαγές του καιρού και οι μουντές αποχρώσεις του, λατρεύω και κάθε αχτίδα ήλιου και καλοκαιρίας που μου χαρίζεται απρόσμενα. Έτσι λοιπόν, με αυτή τη διάθεση και έν όψει Σαββατοκύριακου, μπαίνω αποφασισμένη στην κουζίνα να φτιάξω κάτι που είναι must τέτοια εποχή εδώ και κάποια χρόνια. Γλυκό, ναι, καλά ακούσατε, γλυκό!! Δεν το συνηθίζω αλλά να που γίνεται και αυτό.

 

 

Quince Galette, κοινώς Τάρτα με κυδώνια!! Μία πανέμορφη τάρτα με κυδώνια που μάζεψα από τα δέντρα μας! Όταν πρωτοέκανα αυτήν την τάρτα εντυπωσιάστηκα στ'αλήθεια. Η γέυση της είναι γλυκιά και άγλυκη, ακριβώς όπως μου αρέσει. Η γλυκόξυνη, crunchy γεύση του κυδωνιού είναι φανταστική. Αλλά και η ζύμη είναι τόσο τέλεια, τόσο τραγανή!! Δοκίμασα λοιπόν και έφτιαξα, μία φυσικά. Εξαφανίστηκε σε χρόνο μηδέν!! Από τότε φτάχνω διπλή και τριπλή δόση ζύμης!! Σερβίρεται υπέροχα με σαντιγύ ή παγωτό σαν κυρίως γλυκό αλλά εμείς τη λατρεύουμε και σκέτη για πρωινό ή απογευματινό καφεδάκι. Πέρα από τη γεύση, γεμίζει και με ένα υπέροχο άρωμα κανέλας, γαρίφαλου και βανίλιας όλο το σπίτι!

Υλικά

Για τη Ζύμη

 

1      κσ ζάχαρη κρυσταλλική

1/2   κγ αλάτι

1     κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις ( επιπλέον λίγο για το ζύμωμα)

6     κσ βούτυρο ανάλατο, σε θερμοκρασία ψυγείου

1     αυγό χτυπημένο 

 

Για τη γέμιση

 

 

50γρ βούτυρο ανάλατο

τους κόκκους από έναν λωβό  βανίλιας

3     μέτρια κυδώνια, καθαρισμένα και κομμένα σε μικρούς κύβους

3     κσ αλεσμένους ξηρούς καρπούς (καρύδια και φουντούκια)

4     κσ σκούρη ζάχαρη συν μία επιπλέον για το τέλος

1     κγ κανέλα σε σκόνη

1/2  κγ γαρίφαλο σε σκόνη

1     αυγό χτυπημένο ελαφρά

2     κσ ζάχαρη άχνη

Μέθοδος

 

1. Ετοιμάζουμε τη ζύμη - Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη ζάχαρη, το αλάτι και το αλεύρι. Προσθέτουμε το παγωμένο βούτυρο και με τα δάχτυλά μας ζυμώνουμε μέχρι το βούτυρο να απορροφήσει όλα τα στεγνά υλικά. Η ζύμη θα μοιάζει με μικρούς σβόλους.

2. Βγάζουμε τη ζύμη από το μπολ στον πάγκο μας, συνεχίζουμε να ζυμώνουμε μέχρι να αποκτήσουμε μια ζύμη μαλακή και λεία. Τυλίγουμε τη ζύμη σε πλαστική μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο να ξεκουραστει για 2 ώρες. Μπορούμε να τη φτιάξουμε και 1 - 2 μέρες πριν και να τη διατηρήσουμε στο ψυγείο, ακόμα και στην κατάψυξη συντηρείται μέχρι 1 μήνα.

3. Ετοιμάζουμε τη γέμιση - Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180C βαθμούς. Βάζουμε μια λαδόκολλα επάνω σε μια επιφάνεια ψησίματος και αφήνουμε στην άκρη. Σε μια ρηχή κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο μαζί με τους κόκκους βανίλιας. Μαγειρεύουμε ελαφρά για 2 - 3 λεπτά για να βγάλει η βανίλια τα αρώματά της. Προσθέτουμε τα κυδώνια και συνεχίζουμε το μαγείρεμα σε χαμηλή φωτιά για λίγα λεπτά. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, την κανέλα, το γαρίφαλο και τους ξηρούς καρπούς. Ανακατεύουμε καλά. Αφαιρούμε από τη φωτιά. 

4. Ανοίγουμε τη ζύμη μας σε έναν μετρίου μεγέθους κύκλο. Μεταφέρουμε στην επιφάνεια ψησίματος. Τοποθετούμε τη γέμιση στο κέντρο της τάρτας, απλώνοντας προς τις άκρες. Αφήνουμε περίπου 5 εκατοστά απόσταση από το τέλος. Απλώνουμε καλά τα κυδώνια. Κλείνουμε τις άκρες σιγά σιγά προς τα κυδώνια σκεπάζοντάς τα μερικώς. Αλείφουμε την επιφάνεια της ζύμης με το χτυπημένο αυγό και πασπαλίζουμε με την υπόλοιπη σκούρη ζάχαρη. Ψήνουμε για περίπου 45 λεπτά μέχρι να ροδίσει η τάρτα μας. Αφήνουμε να κρυώσει. Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη άχνη.

Σχόλια